سیفلیس از بیماری های آمیزشی است که معمولاً از طریق برقراری ارتباط جنسی منتقل می شود. عامل این بیماری باکتری ترپونما پالیدوم است. این باکتری میکروارگانیسم ظریف و مارپیچی است که قادر است به نواحی مختلف بدن از جمله قلب، استخوان و دستگاه گوارش حمله نموده و آنها را دچار آسیب نماید. این بیماری همچنین می تواند از طریق جفت به بدن جنین انتقال یابد. راه حل درمان سیفلیس مصرف آنتی بیوتیک است البته در برخی مواد مصرف گونه ای از آنتی بیوتیک ها موجب مقاومت دارویی شده و این امر خود جریان درمان بیماری را با اختلال مواجه می نماید.
مراحل بیماری سیفلیس
سیفلیس بیماری مسری است که می تواند آسیب به بدن را به همراه داشته باشد. این بیماری در چهار مرحله مختلف بروز می کند که هر یک از این مراحل علائم شرایط مختلفی را ایجاد نموده و هر فردی ممکن است برخی از این شرایط را تجربه نماید. مصرف آنتی بیوتیک علاوه بر درمان از پیشرفت بیماری و وخیم شدن عوارض آن جلوگیری می کند. مراحل مختلف بیماری سیفلیس به این شرح است :
مرحله اولیه
در این حالت باکتری وارد شده به بدن در محل که از آن وارد شده باعث ایجاد عفونت می شود و زخم هایی را تحت عنوان شانکر روی پوست ایجاد می نماید. شانکر ها ممکن است در داخل دهان، واژن، گردنه رحم و … ایجاد شوند. همچنین این زخم ها در قسمت های پنهان بدن نیز امکان بروز دارد. این زخم ها معمولاً پس از یک الی دو ماه پس از درمان بهبود می یابند.
مرحله ثانویه
در این مرحله سیفلیس باعث بروز بثورات پوستی میشود، که مشکل دو تا شش هفته به طول می انجامد. این مرحله همچنین علائمی را ایجاد می کند که شبیه به علائم بیماری های نظیر آنفولانزا، پسوریازیس و هموروئید است. نشانه های ثانویه مرحله به مرحله افزایش یافته و عفونت در تمام بدن گسترش می یابد.
بروز عوارض شدید بیماری سیفلیس مانند آسیب جدی به قلب و عروق خونی در مراحل ابتدایی ابتلا بیماری (اولیه و ثانویه) نادر است. اما امکان بروز چنین عوارضی حتی در مراحل ابتدایی نیز وجود دارد. این افراد ممکن است نیاز به تعویض دریچه قلب و یا عملکردهای بای پس عروق کرونری داشته باشند.
مرحله نهان
این مرحله همانگونه که نام آن نیز مشخص است هیچ علامت و نشانه خاصی را ایجاد نمی کند. این مرحله ممکن است تا چندین سال و حتی تا آخر عمر به طول انجامد. حدود یک سوم از افراد مبتلا به سیفلیس که هیچ درمانی را دریافت نمی کنند، دچار عوارض شدید این عارضه می شوند.
مرحله آخر یا سوم
در این حالت سیفلیس عوارض شدید تری را ایجاد می کند که در ادامه به بحث در مورد آن می پردازیم :
- گوم : زخم های کوچکی است که می تواند در هر قسمتی از بدن مشاهده شود این زخم ها می توانند بر روی پوست، استخوان، کبد، معده، چشم و … ایجاد شوند. گوم ها اغلب در ساختار بینی ایجاد میشود از رایج ترین محل بروز گوم ها می توانیم به صورت، پوست سر، تنه و پاها اشاره کنیم.
- مشکلات عصبی : این بیماری باعث بروز مشکلات عصبی نظیر درد ناگهانی در بدن می شود، این درد می تواند به شکل درد ناگهانی معده همراه با استفراغ بروز کند. امکان بروز این درد در نواحی مانند رکتوم، مثانه و حنجره وجود دارد. سیفلیس همچنین می تواند باعث از دست دادن احساس و پاسخ به تغییرات دما شود. مشکلات عینی یا کوری، مننژیت (التهاب مغز) و سکته مغزی ممکن است رخ دهد. آسیب سیستم عصبی همچنین می تواند باعث بی اختیاری و ناتوانی جنسی در مردان شود.
- مشکلات قلبی عروقی : این مشکل معمولاً بین 10 تا 25 سال پس از ابتلا به عفونت سیفلیس رخ می دهد. این مشکل ها عبارتند از التهاب و انقباض آئورت، شریان اصلی بدن. سیفلیس همچنین ممکن است به عروق خونی و دریچه های قلب حمله کند.
- اختلال غده هیپوفیز : سیفلیس به ندرت، می تواند موجب کم کاری تیروئید شود، که در این شرایط غده هیپوفیز باعث کاهش مقدار هورمون تیروئید می شود. در بزرگسالان، این مشکل می تواند باعث پیری زودرس و در میان کودکان به کوتاهی قد بیانجامد.
- افزایش خطر ابتلا به HIV : بیماری سیفلیس خطر ابتلا به ویروس HIV را افزایش میدهد.
- سیفلیس معده : این عارضه نسبتا نادر، بر معده اثر می گذارد، این مشکل می تواند باعث درد، از دست دادن اشتها، حالت تهوع، استفراغ و کاهش وزن شود.
- عوارض بارداری و زایمان : امکان انتقال سیفلیس از مادر به جنین وجود دارد. که این امر می تواند خطر مرگ نوزاد و زایمان زودرس را افزایش دهد. همچنین نوزادانی که این بیماری را از مادرشان می گیرند در معرض خطر مرگ پس از تولد قرار دارند.
همه عوارض سیفلیس قابل اجتناب هستند !
تزریق پنی سیلین می تواند بیماری سیفلیس را در مراحل اولیه خود درمان کند و فرد را از این آسیب های بالقوه محافظت نماید. برای پیشگیری از این بیماری به افراد در معرض خطر بیماری های جنسی (STD) تزریق واکسن های مربوطه پیشنهاد می شود. همچنین مردانی که اقدام به برقراری رابطه جنسی با مردان دیگر می نمایند و افراد فعال جنسی مبتلا به HIV نیاز به تزریق این واکسن دارند. بهترین راهکار این است که در صورت قرارگیری در معرض خطر ابتلا به بیماری برای تشخیص و احتمالا درمان در اولین فرصت اقدام نمایید زیرا که در حال حاضر این عارضه از طریق دریافت آنتی بیوتیک های مناسب قابل درمان است.
