پماد ام جی MG معمولاً به پماد حاوی ماده فعال موپیروسین کلسیم اشاره دارد که یک آنتی بیوتیک بوده و برای درمان عفونت های باکتریایی پوست استفاده می شود. معمولاً برای شرایطی مانند زرد زخم، فولیکولیت و سایر عفونت های پوستی ناشی از انواع خاصی از باکتری ها تجویز می شود. پماد MG معمولا به صورت موضعی در ناحیه آسیب دیده استفاده می شود. یکی از کاربردهای متداول آن، استفاده از پماد ام جی برای درمان بواسیر درجه 1 و درجه 2 است.
مطلب پیشنهادی: بواسیر یا هموروئید چیست؟
ترکیبات پماد ام جی چیست؟
ماده فعال اصلی پماد ام جی؛ موپیروسین کلسیم است که آنتی بیوتیکی است که به درمان عفونت های باکتریایی پوست کمک می کند. علاوه بر موپیروسین کلسیم، پماد MG ممکن است حاوی مواد غیرفعال دیگری مانند پارافین، پلی اتیلن گلیکول و روغن معدنی نیز باشد.
این مواد به تشکیل پایه پماد کمک می کنند و وسیله ای مناسب برای رساندن ماده موثره به پوست فراهم می کنند. خواندن برچسب محصول یا مشورت با یک متخصص برای اطلاعات خاص در مورد مواد تشکیل دهنده یک محصول خاص پماد MG بسیار مهم است.
مطلب پیشنهادی: درمان بواسیر داخلی (سرپایی و قطعی)
درمان بواسیر یا هموروئید با پماد ام جی چگونه است؟
هنگام استفاده از پماد ام جی برای درمان هموروئید، مهم است که دستورالعمل های ارائه شده روی برچسب محصول یا دستورالعمل های دکتر بواسیر را با دقت دنبال کنید. در اینجا مراحل کلی استفاده از این دارو برای درمان بواسیر آورده شده است:
- ناحیه آسیب دیده را تمیز کنید: قبل از استفاده از پماد، اطراف بواسیر را به آرامی با آب و صابون ملایم تمیز کنید. ناحیه را با یک حوله نرم خشک کنید.
- مقدار کمی از پماد را بمالید: از یک انگشت تمیز یا اپلیکاتور استفاده کنید تا مقدار کمی از پماد هموروئید را مستقیماً روی ناحیه آسیب دیده بمالید. حتماً از دوز و دفعات مصرف توصیه شده همانطور که روی برچسب محصول ذکر شده است پیروی کنید.
- پماد را به آرامی ماساژ دهید: با استفاده از دست های تمیز، پماد را به آرامی روی پوست اطراف بواسیر ماساژ دهید. برای جلوگیری از تحریک بیشتر از مالش یا اعمال فشار بیش از حد خودداری کنید.
- دست های خود را بشویید: پس از استفاده از پماد، دست های خود را به خوبی با آب و صابون بشویید تا از گسترش باکتری ها جلوگیری شود.
- دستورالعمل های استفاده را دنبال کنید: به استفاده از پماد طبق دستور پزشک یا مطابق با برچسب محصول ادامه دهید. از دوز توصیه شده یا دفعات مصرف بیشتر استفاده نکنید مگر اینکه توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی توصیه شود.
- علائم خود را کنترل کنید: به نحوه پاسخ علائم شما به درمان توجه کنید. اگر هر گونه بدتر شدن علائم را تجربه کردید یا پس از استفاده از پماد بهبود نیافتند، برای ارزیابی و راهنمایی بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
توجه به این نکته مهم است که در حالی که پمادها می توانند به تسکین علائم مرتبط با بواسیر کمک کنند، اما ممکن است درمان دائمی نداشته باشند. برای موارد مداوم یا شدید هموروئید، توصیه می شود برای گزینه های درمانی مناسب مانند جراحی یا درمان هموروئید با لیزر به دنبال مشاوره پزشکی باشید.
مطلب پیشنهادی: درمان هموروئید خارجی با جراحی بهتر است یا لیزر؟
سایر پماد ها برای درمان بواسیر
علاوه بر پماد ام جی، داروهای دیگری وجود دارند که ممکن است پزشک برای درمان هموروئید برای شما تجویز کند. این پمادها عبارتند از:
عوارض پماد ام جی چیست؟
پماد MG (Methylglyoxal) معمولاً به دلیل خواص ضد باکتریایی و ضد التهابی آن استفاده می شود. در حالی که به طور کلی برای استفاده موضعی بی خطر در نظر گرفته می شود، برخی از افراد ممکن است عوارض جانبی یا واکنش های آلرژیک را تجربه کنند. عوارض جانبی رایج پماد ام جی MG ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تحریک پوست: برخی از افراد ممکن است قرمزی، خارش یا احساس سوزش را در محل استفاده تجربه کنند. این عارضه می تواند نشانه حساسیت یا واکنش آلرژیک به پماد باشد.
- واکنش های آلرژیک: در برخی موارد، افراد ممکن است واکنش آلرژیک به پماد ام جی نشان دهند که منجر به علائمی مانند بثورات پوستی، کهیر، تورم یا مشکل در تنفس می شود. در صورت مشاهده هر یک از این علائم، مصرف را قطع کرده و فورا به پزشک مراجعه کنید.
- درماتیت تماسی: استفاده طولانی مدت یا بیش از حد از این دارو ممکن است باعث درماتیت تماسی شده که با قرمزی، خشکی و لایه برداری پوست مشخص می شود.
- حساسیت به نور خورشید: برخی از داروهای موضعی، از جمله پماد MG، ممکن است حساسیت به نور خورشید را افزایش دهند که منجر به آفتاب سوختگی یا تحریک پوست در مواجهه با اشعه ماوراء بنفش شود.
- ناراحتی یا سوزش: ناراحتی خفیف یا احساس سوزش ممکن است در استفاده اولیه از پماد ایجاد شود، به خصوص اگر پوست شکسته یا تحریک شده باشد.
انجام آزمایش پچ قبل از استفاده از پماد MG در ناحیه بزرگتری از پوست برای بررسی هرگونه واکنش نامطلوب بسیار مهم است. اگر در حین استفاده از پماد MG عوارض جانبی مداوم یا شدیدی را تجربه کردید، مصرف را قطع کنید و برای ارزیابی و راهنمایی بیشتر با یک پزشک مشورت کنید.
حساسیت به پماد ام جی
ممکن است زمان مصرف این دارو سوال برایتان پیش بیاید که ناحیه مورد استعمال، آیا منجربه حساسیت دارویی میشود یا خیر؟
بله. حساسیت به پماد MG وجود دارد اما خیلی نادر است. این موارد اکثرا در بیماران مبتلا به سرطان تحت شیمی درمانی، کسانی که اگزما پوستی یا بیماریهای پوستی دیگر دارند، دیده میشود.
پماد ام جی خوبه یا رکتول؟
هر دو پماد MG (Methylglyoxal) و پماد رکتول Rectol معمولاً برای درمان هموروئید استفاده می‌شوند، اما از طریق مکانیسم‌های مختلفی عمل می‌کنند و حاوی مواد فعال متفاوتی هستند.
- پماد MG (Methylglyoxal): متیل گلیوکسال ترکیبی است که در انواع خاصی از عسل، به ویژه عسل مانوکا وجود دارد. متیل گلیوکسال دارای خواص ضد میکروبی و ضد التهابی است که می تواند به کاهش التهاب و بهبود زخم کمک کند. پماد MG مشتق شده از عسل مانوکا ممکن است به صورت موضعی برای تسکین علائم هموروئید مانند خارش، سوزش و درد استفاده شود. معمولاً به خوبی تحمل می شود و می توان آن را مستقیماً در ناحیه آسیب دیده اعمال کرد.
- پماد رکتول: پماد رکتول حاوی ترکیبی از مواد فعال مانند لیدوکائین (بی حس کننده موضعی)، هیدروکورتیزون (یک کورتیکواستروئید با خواص ضد التهابی) و اکسید روی (محافظ پوست) است. پماد رکتول برای تسکین علائم هموروئید از جمله درد، خارش و التهاب طراحی شده است. هدف ترکیبی از مواد تشکیل دهنده پماد رکتول ارائه یک رویکرد جامع برای مدیریت علائم هموروئید است.
هنگام تصمیم گیری بین پماد MG و پماد رکتول برای هموروئید، باید شدت علائم، هر گونه شرایط یا آلرژی زمینه ای که ممکن است داشته باشید و ترجیحات متخصص هموروئید را در نظر بگیرید.
